„ODPOWIEDŹ NA OMOWY JARSTWA” – MOES-OSKRAGIEŁŁO (rok 1885)
Chociaż teraz staje się modny, w rzeczywistości wegetarianizm nie jest nową ideą. Już w XIX wieku toczyły się na jego temat publiczne dyskusje i miał wielu gorących zwolenników.
JAROSZ i JARSTWO – ROZPRAWA ALFREDA von SEEFELD’A. (ROK 1884)
Rozprawa ważna dla wszystkich ludzi miłujących zdrowie. Są to przyczynki do nauki o pożywieniu wyłącznie roślinnym jako jedynym środku wyzwolenia się od chorób fizycznych, moralnych i społecznych, słowem odrodzenia się rodzaju ludzkiego.
Anna Ciesielska – „Kwaśne, surowe, zimne… Filozofia zdrowia”
Emocje
Każdy człowiek rodzi się z pewnym kodem zachowań, tzw. matrycą skłonności emocjonalnych. Dzięki temu może w ciągu całego swego życia dokonywać przeobrażeń potrzebnych dla swej duchowej ewolucji. Zależy to jednak od jego woli i determinacji.
W każdym z nas dominuje jeden żywioł podtrzymywany przez wszystkie pozostałe, które wzajemnie na siebie oddziaływują. Nie jest realne, by wszystkie nasze zachowania były zgodne na przykład z wzorcem Drzewa lub Wody. Życie i współistnienie nie byłoby wtedy możliwe.
Maria Grodecka „Zmierzch świadomości łowcy”
Potocznie i najogólniej wiadomo, że wegetarianizm to bezmięsny sposób odżywiania się pokarmami roślinnymi i nabiałowymi. Źródłosłów tej nazwy jest jednak bogatszy i bardziej obiecujący, wyraża wiele skojarzonych z nią postulatów i oczekiwań. Łacińskie słowo „vegetare” znaczy rosnąć, kwitnąć, rozwijać się; „vegetus” znaczy zdrowy, silny, ochoczy; „vegetator” zaś to ten, który daje życie, a „vegetamen” – siła życiodajna.